φραγμόλυτος

-η, -ο, Ν

βοτ. (για καρπούς) αυτός τού οποίου η κάψα διαρρηγνύεται μόνο στο εξωτερικό της τοίχωμα, ενώ διατηρούνται τα διαφράγματα.